Chciałem napisać … z ciekawym człowiekiem, ale było ich trzech! Posłuchajcie.

Spotkanie podróżnicze nt. Głównego Szlaku Beskidzkiego odbyło się w Auli Papieskiej naszego liceum 19 marca o godzinie 16.30. Znacznie wcześniej rozpoczęły się przygotowania. Polegały one na przygotowanie odczytu, auli do wymogów takiego spotkania. Droga do auli od drzwi frontowych szkoły była oznakowana czerwonym szlakiem :). Prelegentami byli uczestnicy letniej wyprawy tym najdłuższym ze szlaków w polskich górach – Panowie: Rafał Cmunt – nauczyciel geografii w naszej szkole, ale też przewodnik beskidzki i opiekun SKKT, zdobywca Korony Beskidów Polskich, Rafał Bzowski – katecheta w Technikum na ul. Wojska Polskiego, miłośnik gór, zdobywca tzw. Korony Beskidów Polskich, wieloletni niegdyś nauczyciel naszej szkoły i ks. Maciej Ścibor, który jest wikariuszem w parafii w Chełmku, poprzednio związany z Wadowicami, był tu księdzem w parafii w Bazylice i katechetą w naszej szkole. Wytrawny piechur, opiekun pielgrzymek wadowickich i uczestnik wypraw drogą św. Jakuba. Tematem spotkania – najdłuższy ze szlaków. Prawdziwe wyzwanie i trofeum w amatorskim światku turystycznym. Nie z powodu przesadnych trudności, ale raczej długości tego szlaku.

21 marca 2015 roku wyruszamy w Beskid Mały do owianej tajemnicą jaskini. Co ciekawe, do tej perełki przyrody naszego Beskidu nie prowadzi szlak turystyczny. Będziemy zatem szli na dziko, na pewno się zgubimy… Kilka informacji o celu naszej wycieczki:

Po raz pierwszy opisał ją żywiecki wójt Andrzej Komoniecki w 1704 roku:
"…jest skała wielka, co przed nią wierzchem woda idzie, a pod nią dziura jest, w którą może sto statku wegnać i w niej tam sposobnie stanąć; będąc w skale obszerno, jak jaskinia jaka z natury uczyniona…"

Szczegóły na tablicy SKKT. Zapisy u opiekuna najpóźniej do czwartku.

Z turystycznym pozdrowieniem – Rafał Cmunt

W pierwszy dzień wiosny wyruszyliśmy w Beskid Mały do owianej tajemnicą jaskini. Co ciekawe, do tej perełki przyrody naszego Beskidu nie prowadzi szlak turystyczny. Szliśmy zatem na dziko, ale dziwne, bo się nie zgubiliśmy… Kilka informacji o celu naszej wycieczki:
Po raz pierwszy opisał ją żywiecki wójt Andrzej Komoniecki w 1704 roku:

"…jest skała wielka, co przed nią wierzchem woda idzie, a pod nią dziura jest, w którą może sto statku wegnać i w niej tam sposobnie stanąć; będąc w skale obszerno, jak jaskinia jaka z natury uczyniona…"

Jeszcze było ciemno, kiedy zebraliśmy się na szkolnym parkingu, aby wyruszyć na jesienny podbój Tatr. Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy u wylotu Doliny Małej Łąki, było wcześnie i rześko. Im wyżej szliśmy, tym gorsza była pogoda. Niskie chmury i mgła ograniczyła widoczność, a silny wiatr utrudniał utrzymanie się na nogach. Było zimno. Czapka, szalik i rękawiczki przydały się na pewno. Celem naszej wędrówki był masyw Czerwonych Wierchów i Kopa Kondracka – 2005m. n.p.m.