Prawdziwy koniec Comeniusa ?!

Ende. Schluss. Mit Comenius – unmöglich!
W ramach projektu podejmowaliśmy różne działania, abyśmy sami lepiej zrozumieli tę część naszej najnowszej historii, z którą postanowiliśmy się zmierzyć oraz żeby zaprezentować się wobec naszych zagranicznych partnerów. A teraz puenta:  spotkanie otwarte (zresztą nie pierwszy raz!) dla całej społeczności szkolnej. Kto był, a zwłaszcza kto nie był, niech żałuje, że to nie on był w Wilnie, Dijon, Lillesand i Bad Bergzabern. A my tam byliśmy, miód i wino piliśmy, a co widzieliśmy i słyszeliśmy na stronie internetowej zamieściliśmy, w tym litanię podziękowań:

Pani Dyrektor Janinie Turek i Małgorzacie Handzlik
za mocne wsparcie.

Kasi i Izie za wszystko
(noce, calvados, podłogę, kabanosy, czystek).

Marzenko, w ogóle nie jestem na ciebie zła.
Chociaż szkoda.
Ale wiem, Zuzia jest urocza!

SchülerInnen
za świętą cierpliwość do mnie.

Krzysiowi K. za otwarty dom dla „zbłąkanych” gości z Niemiec
i „zarywanie” nocy przez nasze relacje z wyjazdów   

A Izie N. za ogarnianie mnie i nie tylko
(śpiew, występy, film i cała reszta).

Radkowi za wytrwałość w trudnych norweskich chwilach
i wiarę w ten projekt.

Irenie za jej chcenie.

Bartkowi, niewiele mówił :),  
zawsze był obecny i załatwił kajdanki.

Ninie za opanowanie Povilasa
i umiejętność wytwarzania wyjątkowej atmosfery.

Maćkowi za jego spokój i mało bagaży.

Wszystkim Kaśkom za to, że są tak fajnymi Kaśkami.

Klaudii za jej opanowanie.

Patrycji, Wioli, Ani, Kasi, że dołączyły i chciało im się chcieć.

Pani Ewie, za cierpliwe opisywanie rachunków.

Aniołowi Stróżowi, że nas nie opuszczał przez te dwa lata.

I nikomu więcej,
bo chyba o wszystkich pamiętałam :)

MW

Tym wszystkim, którzy za pośrednictwem strony internetowej nam towarzyszyli i kibicowali, a w szczególności obecnym na podsumowaniu nauczycielom: paniom Małgorzacie Handzlik i Annie Wnęk oraz panom: Tomaszowi Cupakowi i Pawłowi Potocznemu.

Bez Was nie byłoby Comeniusa i Comeniusowiczów!
Vielen Dank und auf Wiedersehen!